اخبار سیاسی - سخنان علي مطهري درباره حصر با اعتراض‌و فريادهاي «مرگ بر فتنه‌گر» برخي نمايندگان قطع شد
نطق « مطهر»

حرف‌هایی که مطهری زد و نزد

همراه با گفت‌و گو با موسوي‌نژاد، نماينده معترض به مطهري و يادداشت‌هايي از : فاطمه راكعي، جلال جلالي‌زاده و ناصر قوامي

اين يكشنبه هم در تاريخ ماند، با نطق علي مطهري و با واكنش مخالفانش. نطقي كه براي نخستين بار در طول تاريخ مجلس از ميانه‌اش، جلسه علني، غيرعلني شد. زنگي كه محمدحسن ابوترابي به نشانه پايان جلسه در ميانه سخنان مطهري زد، تازه آغاز درگيري‌ها بود. دور از چشم خبرنگاران و عكاسان. ديروز هيچ چيز در صحن علني غيرعادي نبود، علي مطهري همان علي مطهري قبل و مخالفان همان مخالفان سابق. دو طرف هم همان كاري را كردند كه قبلا مي‌كردند. يك طرف به موضوع «حصر» اعتراض داشت و طرف ديگر هم به موضع اين طرف.

نكته‌اش اين بود كه اين‌بار درست وسط صحن علني مجلس تقابل دو طرف معركه به پا كرد. معركه آنقدر بالا گرفت كه بايد از چشم ديگران دور مي‌ماند؛ از چشم خبرنگاران و مهمانان صحن علني. اعتراض‌ها كه اول فقط فرياد بود، خيلي زود مي‌رفت تا به زد و خورد تبديل شود. يك طرف چند ده نماينده خشمگين شعار مي‌دادند، يك طرف علي مطهري با آرامش پشت تريبون آب مي‌نوشيد و نطقش را مي‌خواند.

نطق مطهري؛ شروع دلخواه، پايان ادامه‌دار
علي مطهري ديروز خود خودش بود؛ نيمي اصولگرايي تمام‌عيار و نيمي اصلاح‌طلبي تمام قد. نطقش كه شروع شد «به‌به» و «چه‌چه» نمايندگان هم شروع شد. بحث ساپورت بود و ساپورت‌پوشان. انتقادش از دولت هم به كام همكارانش شيرين مي‌آمد، همانقدر كه تقديرش از جشنواره فيلم «عمار». اين اما نيمه اصولگرايي مطهري است. نيمه ديگرش را مخالفان حتي لحظه‌يي هم تاب نمي‌آورند. همان‌طور كه ديروز تاب نياوردند. دو دقيقه پاياني نطق، جايي بود كه علي مطهري دوباره روي ديگرش را نشان داد؛ «اينجانب حصر خانگي آقايان موسوي و كروبي و خانم زهرا رهنورد، پس از پايان آشوب‌هاي خياباني و بدون حكم قضايي را همچنان خلاف اصول متعدد قانون اساسي...». مخالفان به چشم برهم‌زدني بي‌تاب شدند، اول فريادهاي «دو-دو»ي‌شان به آسمان برخاست و بعد از آن شعارهاي «مرگ بر فتنه‌گر»شان. مجلس در همين چشم بر هم زدن به هم ريخت. آنها كه عقب بودند جلوتر آمدند. آنها كه «اصولگرا»تر بودند محكم‌تر فرياد مي‌زدند. درخواست‌هاي پي‌‌درپي ابوترابي، رييس جلسه اثري نداشت. چند بار تذكر داد؛ «آقايان اجازه بفرماييد».

آقايان اما اجازه نمي‌دادند. بي‌تاب بودند و خشمگين. در آن ميان يك نفر آرام‌تر بود؛ خود مطهري. ابوترابي‌فرد ترجيح داد با همان يك نفر «آرام‌تر» حرف بزند تا با نمايندگان: «جناب آقاي مطهري، جنابعالي در فضاي واقعي كشور قرار داريد كه آنچه در مورد اين افراد انجام شده با نهايت رافت و رحمت اسلامي و با توجه به مصالح ملي انجام شده و اگر اراده نظام به رافت و رحمت نبود، قطعا به گونه ديگري انجام مي‌شد. شما وقتي در جريان اين واقعيت هستيد، اينگونه احكامي كه تصميم نظام بر انجام آن تعلق گرفته و بر اساس احكام شرعي قطعي و اختياراتي كه قانون اساسي تبيين نموده، شكل گرفته. اين‌گونه طرح بحث‌ها اعتراض عمومي همه نمايندگان مردم را دارد و نمايندگان مردم هم نمايندگان ملت عزيز هستند. اينهاست كه بايد رعايت شود.

از جنابعالي انتظار مي‌رود كه مصالح ملي، احكام شرعي و قانون اساسي...» حرف ابوترابي هم ناتمام ماند. آن پايين سر و صداها اوج مي‌گرفت. برخي مي‌خواستند مطهري را راضي كنند كه ديگر ادامه ندهد؛ از جمله عابد فتاحي، قاضي‌پور و مصباحي مقدم. مهرداد بذرپاش اينجا به سخن آمد؛ «وقت دو دقيقه گذشته است. آقاي مطهري دو دقيقه وقت دارند. لطفا آقاي دكترجمع‌بندي بفرماييد.» مطهري اما نمي‌خواست تمام كند؛ «اولا وقت من دو دقيقه باقي مانده است و جناب آقاي ابوترابي هم بهتر بود بعد از نطق بنده اين صحبت‌ها را مي‌كرد.» ابوترابي اما متقاعد نشد، مي‌گفت صحبت‌هاي مطهري نظم مجلس را به هم ريخته و نبايد اين طور صحبت كند.

حرف مطهري اما يكي بود و عوض نمي‌شد؛ «نماينده آزاد است نظر خودش را اعلام كند.» فريادها دوباره بلند شد، ميانجيگري معدود نمايندگاني چون عابد فتاحي و عبدالكريم حسين‌زاده به نفع مطهري تاثير نداشت. آتش معترضان تندتر از اين حرف‌ها بود. آن طرف مطهري هم همين‌قدر مصمم. جمله ناتمامش را در ميان هياهوها ادامه داد؛ «بدون حكم قضايي همچنان خلاف اصول متعدد قانون اساسي است.» فريادها باز هم بلندتر شد. مطهري باز هم ادامه داد؛ «و ادامه آن را به زيان انقلاب اسلامي مي‌دانم.» حالا ديگر برخي نمايندگان معترض به جايگاه نطق آمده بودند تا مطهري را از ادامه سخنانش منصرف كنند. اول از همه سيد مهدي موسوي‌نژاد و بعد از آن هم عزيز اكبريان و فتح‌الله حسيني. نه فريادهاي آنها مطهري را منصرف كرد و نه دستي كه مطهري بر سينه اكبريان و حسيني كوبيد آنها را آرام. هر لحظه فضا تندتر مي‌شد.

مطهري دست‌بردار نبود؛ «معتقدم در اين زمينه شوراي عالي امنيت ملي به رياست رييس‌جمهور و قوه قضاييه كوتاهي كرده‌اند، همه مي‌دانند...». هچ جمله‌يي به پايان نمي‌رسيد. تريبون مجلس در حلقه محاصره معترضان مطهري بود. چند نفري و از جمله عابد فتاحي نمي‌گذاشتند آنها مطهري را از پشت تريبون عقب ببرند. شده بودند محافظان همكارشان. شعار «مرگ بر فتنه‌گر» در فضا پيچيده بود. ابوترابي چند باري مطهري را خطاب قرار داد. او اما مي‌خواست نطقش را ادامه دهد. گويا جز اين به هيچ چيز ديگري فكر نمي‌كرد. نخستين مجالي كه يافت، جمله ناتمامش را ادامه داد؛ «همه مي‌دانند كه من هيچ تعلق خاطري به آقايان موسوي و كروبي ندارم و در انتخابات ٨٨ نيز به آقاي رضايي راي دادم. هدف اينجانب دفاع از يك موضوع بزرگ‌تر و رفتار انساني با منتقدان حكومت است.» حالا ديگر كار از دست همه خارج شده بود.

ابوترابي نه مي‌توانست اين طرف را آرام كند و نه آن طرف را. هيچكس به حرف او نبود، هر كسي مي‌خواست راه خودش را برود. مطهري زمان قانوني نطقش را مي‌خواست و معترضان پايان سخنان او را. هنوز آن دو دقيقه باقي مانده بود. براي نخستين بار در تاريخ مجالس بعد از انقلاب، رييس جلسه درست وسط نطق نماينده صحن را غيرعلني اعلام كرد. حالا ديگر بايد همه اين معركه پشت درهاي بسته ادامه مي‌يافت، دور از چشم رسانه‌ها. دور از چشم ناظران.

 التهاب، پشت درهاي بسته
در روزي كه حتي يك عكس هم از درگيري نمايندگان با علي مطهري و به هم ريختن نطق او منتشر نشد، خبرنگاران هم اجازه پيدا نكردند تا ناظر سرانجام اين درگيري باشند. پشت درهاي صحن علني، همه منتظر بودند تا كوچك‌ترين خبري از داخل بيرون بيايد. آيا موفق شده‌اند علي مطهري را از پشت تريبون پايين بياورند. ١٠ دقيقه‌يي بعد از غيرعلني شدن جلسه، در صحن اندكي لحظات كوچكي باز و بسته شد.

مانيتورهاي بزرگ صحن هنوز علي مطهري را پشت تريبون نشان مي‌دادند، اما نطقي در جريان نبود. چند نفري دورش بودند، بيشتر اصلاح‌طلباني نظير عابد فتاحي. محمد مهدي زاهدي هم مي‌رفت تا به آنها اضافه شود. درها بسته شدند. باز هم التهاب ميان خبرنگاران كه آن داخل چه مي‌گذرد؟ باقي نطق مطهري چيست؟ ادامه درگيري‌ها به كجا رسيده است. اميدها به همين باز و بسته شدن كوتاه درها بود تا بلكه بشود سركي كشيد و از اتفاقي كه آن داخل مي‌گذرد چيزي فهميد. بار ديگر كه در باز و بسته شد، علي مطهري مشغول سخن گفتن بود.

بعد از آن ١٠ دقيقه‌يي خبري از باز و بسته شدن درها نبود. اما درست سر همان صحنه‌يي كه خبرنگاران منتظرش بودند درها باز شد و يك لحظه تصويري جديد از آنچه در صحن مي‌گذشت پيش چشمان آنها آمد؛ حلقه‌يي تنگ از چند ده نماينده علي مطهري را در بر گرفته بود، او ديگر پشت تريبون نبود. به دنبالش عابد فتاحي دست‌ها را باز كرده بود تا فضايي براي مطهري ايجاد كند. معترضان با چهره‌هايي بر افروخته چشم در چشم مطهري فريادزنان چيزهايي مي‌گفتند و اين آخرين تصوير از معركه‌يي بود كه خبرنگاران مجلس ديدند. در روزي كه هيچ عكسي از آن لحظات التهاب منتشر نشد.

مجلس، فرو رفته در ژست آرامش
حالا ديگر همه دل به اين بسته بودند تا كسي از صحن بيرون بيايد و بگويد در آن دقايق جلسه غير علني چه گذشته است. خيلي از نماينده‌ها حتي مي‌گفتند در جريان نيستند، مي‌گفتند ماجرا را نديده‌اند، حتي برخي همان‌هايي كه موقع نطق مطهري به جايگاه هيات رييسه رفته بودند. در داخل صحن نطق‌ها ادامه داشت؛ نطق عليرضا مرندي و جواد جهانگيرزاده. نطق‌هايي باب ميل معترضان مطهري. نطق‌ها شايد نمايشي بود از آرامش مجلس تا التهاب چند دقيقه پيش كمتر به خاطر بيايد.

حرف‌هاي مرندي چيزي تقريبا عكس صحبت‌هاي مطهري بود؛ «همگان شاهد هستند كه رهبري عظيم‌الشأن سال‌هاست تلاش مي‌كنند كه با درايت منحصر به فرد، منطقه و كشور را از خطر تكفيري‌ها در امان نگه دارند، اما متاسفانه عده‌يي معاند و يا كج‌فهم تلاش در ناديده گرفتن يا خنثي كردن اين تدابير كردند. در حالي كه ملت و دولت سوريه در طول جنگ هشت ساله در كنار ما ماندند و از ما حمايت كردند، در حالي كه زنان لبناني بعضا طلاهاي خود را در پشتيباني از دفاع مقدس به فروش رسانده و مرداني از آنها در جبهه‌هاي حق عليه باطل شهيد شدند، متاسفانه برخي افراد ناآگاه و اغتشاش‌گر و يا مزدور در جريان فتنه ٨٨ عليه غزه و لبنان شعار دادند يا عليه رييس‌جمهور قانوني و مورد حمايت مردم سوريه طومار امضا كردند و عملا تكفيري‌ها را آزاديخواه خواندند و از آنها در مقابل رييس‌جمهور سوريه حمايت كردند.

باز هم با لطف خداوند منان و نقش بي‌بديل مقام معظم رهبري تلاش فتنه‌گران را كه قصد براندازي نظام مقدس جمهوري اسلامي داشتند به شكست كشاند. البته عده‌يي ناآگاهانه وارد صحنه شدند و آنگاه كه متوجه عناد سران و سردمداري و دخالت خارجي‌ها شدند، به سرعت راه خود را جدا كردند، اما فتنه‌گران اصلي و اطرافيان معدود آنها نه تنها توبه نكردند و از اغتشاشگران و حمايت‌هاي خارجي و برنامه‌هاي ضدمذهبي و ضدامنيتي تبري نجستند، بلكه كينه‌توزي را عليه نظام و ملت ادامه دادند. حال با توجه به اينكه رييس‌جمهور پيوسته در نطق روز جمعه بر تمكين بر قانون تاكيد داشته و دارند از آنجا كه فتنه‌گران قانون‌شكني‌هاي فراوان داشتند طبيعي است كه آنها قابل بخشش نيستند و جاي تعجب است كه بعضي براي مطرح كردن خود يا رضايت بيگانگان هنوز از آنها حمايت مي‌كنند.

امروز با لطف و كرم الهي و تدبير رهبر معظم انقلاب ايران تنها كشور منطقه است كه نه تنها خود در امنيت كامل به سر مي‌برد، بلكه براي تامين امنيت ساير كشورهاي منطقه و حمايت از مردم مظلوم نيز، نقش‌آفرين است. ملت ايران از مبارزه با ظلم و استكبار دست برنداشته و با وجود انواع زورگويي‌ها مسير رشد و تعالي را طي مي‌كند، اين‌ تلاش‌ها منجر به كسب عزت براي جمهوري اسلامي و مردم عزيز ايران شده و توفيقاتي بسياري را در راهپيمايي وحدت بخش اربعين حسيني به وجود آورده است. » جواد جهانگيرزاده هم با حرف‌هايي از همين دست پشت تريبون مجلس آمد؛ «كساني كه خواسته يا ناخواسته به تضعيف يوم‌الله ٩ دي مي‌پردازند بدانند ٩ دي يوم‌الله بود و يوم‌الله باقي خواهد ماند. آنچه در جريان فتنه سال ٨٨ گذشت، يك كودتاي تمام عيار عليه انقلاب اسلامي بود و توسط كساني رهبري مي‌شد كه تا ديروز جزو دوستان انقلاب بودند، اما تيغ عليه انقلاب اسلامي كشيدند.

كسي فراموش نكرده فتنه سال ٨٨ بحران عظيم عليه انقلاب اسلامي و نظام مظلوم بود و آنچه رخ داد حركت هماهنگ بين‌المللي، با رهبري غرب و توسط عناصر داخلي آنها بود. اين مهم نيست، مهم آن است كه در زمان خود چگونه عمل كردند، فتنه‌گران مهم‌ترين كشور دموكراتيك منطقه را با بهتان عظيمي مواجه كردند. ما فراموش نكرده‌ايم كه سرمايه عظيم نظام اسلامي توسط فتنه‌گران به هدر رفت، سرمايه‌يي كه توسط خون‌هاي مطهر شهدا جمع شده بود و آن پيوستگي و اتحاد ميان امت و رهبري بود، فراموش نكرده‌ايم كه فتنه ٨٨ دشمن را نسبت به نظام جمهوري اسلامي پررو كرد و يادمان نرفته است كه اين فتنه موجب گسترش و تمديد تحريم‌ها و ايجاد فشار عليه ملت بزرگ ايران و به ويژه طبقات محروم شد. فتنه ٨٨ صهيونيست‌ها و انگليسي‌هاي مكار را نسبت به آينده كشور و اينكه با يك كودتا حكومت مدنظر خود را روي كار بياورد، اميدوار كرد و رييس‌جمهور امريكا منتظر بود تا روز احتضار جمهوري اسلامي ايران را ببيند.

اين روزها نداهاي متفاوتي را مي‌شنويم كه متناسب با ظرفيت مجلس انقلابي و آنچه مردم از ما مي‌خواهند نيست، كساني كه ديروز خيانت كرده‌اند امروز بايد سزاي خيانت خود را ببينند.»

روايتي از زخمي شدن مطهري، پشت درهاي بسته
اما بالاخره خبرها از آن لحظاتي كه پشت درهاي بسته سپري شده بود، رسيد. عابد فتاحي ديروز همان كسي بود كه خبرنگاران دنبالش مي‌گشتند، تا حالا اينقدر دور و برش را نگرفته بودند. ديروز نقش محافظ مطهري را داشت؛ شانه به شانه او ايستاده بود و حالا مي‌توانست بهترين راوي اتفاقاتي باشد كه پشت درهاي بسته افتاد؛ «پس از اعلام تنفس توسط ابوترابي، درگيري همچنان ادامه داشت.

من سه بار پيش مطهري رفتم و گفتم تروخدا بس است، ادامه ندهيد. اما قبول نكرد و گفت بايد حتما نطقم را تمام كنم. در اين شرايط ابوترابي به مطهري گفت شما كه به حرف من گوش نمي‌دهيد حداقل نمايندگان ديگر به حرف من گوش كنند و بر صندلي‌هاي خود بنشينند. زماني كه مطهري بار ديگر نطق خود را ادامه داد مخالفان از طرف چپ تريبون وارد شدند و خواستند نطق مطهري را پاره كنند كه او دفاع كرد و اجازه نداد. اما نمايندگاني كه موفق نشده بودند موجي او را به سمت در خروجي صحن هل داده و او بر زمين افتاد و به خاطر فشارها دست‌هايش زخمي شد. البته ما تلاش زيادي كرديم كه او بر زمين نيفتد، اما فشار نمايندگان بسيار زياد بود. درنهايت مطهري را از صحن بيرون برديم و كمي آب خورد و آرام شد و شرايط صحن هم به حالت آرام برگشت. »  در لابي‌هاي مجلس و بعد از پايان صحن علني، زمزمه شكايت از مطهري و حتي حمله دوباره به اعتبارنامه او بالا گرفته بود. ديروز براي مجلسي‌ها يكشنبه‌يي بود كه تا مدت‌ها درباره آن حرف مي‌زنند. حتي بعد از اين مجلس.

خبرهاي متناقض از تجمع مقابل خانه مطهري
عصر روز گذشته درست در ساعاتي كه خبرها هنوز حول محور جلسه علني مجلس و واكنش‌ها به نطق مطهري مي‌گشت، خبرهاي جديد و متعددي از تجمع آمد. خبر ابتدايي از تجمعي آمد كه حدود ٣٠ تا ٤٠ نفر از مخالفان علي مطهري مقابل منزل او در خيابان شريعتي تهران ترتيب داده بودند؛ مخالفاني كه با سر دادن شعارهاي اعتراضي نشان دادند كه نظر مساعدي نسبت به نطق علي مطهري ندارند. همين ٤٠ نفر نيز با دخالت ماموران انتظامي پراكنده شدند.
اخبار سیاسی - اعتماد